این ابیات پس از اولین زیارت حرم سیدالشهداء (ع) سروده شد.

در این ایام پس از محرم و صفر، دلتنگی یاد و نام ارباب کل باعث شد این غزل را در پست جدید بگذارم.

تقدیم به همه ی دوستانِ دلتنگ حضرت سیدالشهداء (ع):

هنوز مات حضورم به محضرت هستم

دوباره در طلب وصل دیگرت هستم

هنوز هُرم وصالت در عمق دل جاریست

به بیرق حرمت دیده احمرت هستم

اگر که گوشه میخانه بوده ام لختی

هنوز در تب شُربی ز ساغرت هستم

عجیب یاد تو در دل نهاد دست ازل

که این حقیر هواییِ خاطرت هستم

هوای سوز لبانت بسوخت جان مرا

مدام یاد لبِ لعل و گوهرت هستم

نوای غربت سُرخت به گوش دل جاریست

اسیر ناله ی رگهای حنجرت هستم

به آفتاب جمالت که روی نی تابید

چنان قمر به طواف اندر سرت هستم

به حق ساقی عشقت بگیر دست مرا

زمین فتاده ی سیمای دلبرت هستم

ز بعد وصل چه سخت است بر مُحب هجران

دوباره در طلب وصل دیگرت هستم