وقتی زنانی مثل تو را میبینیم یادمان میاید هرچه داریم از صدقه سر کیست؟

درد و بلایت به جان هرچه بی معرفت  پر مدعاست. تویی که هرچه داشتی،

همه داراییت از دنیا، همه پسرهایت، هر سه را، فدای آرمانت، دینت، شرافت

خودت و مردمت کردی، و یکبار حتی یکبار هم دم نزدی و از کسی طلبکار نشدی

اگرچه من ونسلهای بعدی این آب و خاک تا قیامت مدیون تو و بچه هایت و امثال

شماییم.

اما بی بی بانو! بعضی از ما که بوی باروت و خاک وخون نمیدانیم چیست، بعضیها

که نه خودشان و نه کس و کارشان حتی یکروزهم جبهه را لمس نکرده اند بدجوری

از یقه نظام چسبیده اند، گویی که انقلاب بدهکار اینان و ایل و تبارشان است!!

خوش بحالت بی بی! مهمان شهدایت، جهان آراهایت شدی و چه سربلند.

و چه خوب اقتدا کردی به ام البنین سلام الله علیها. راستی ما در انقلابمان کم

نداریم از این ام البنینها و زینبها و ... .

بگذرم، کاش درس عبرتی باشند بی بی بانوهای انقلاب برای آنهاییکه فقط نق

میزنند و فقط از نظام و انقلاب بهره می برند و فقط باز نق میزنند.

قیامت جواب بی بی بانوها جز شرمندگی چیست؟؟.

پی نوشت: مرحومه امامزاده مادر مکرمه شهیدان جهان آرا را بچه هایش

بی بی بانو صدا می زدند. نثار روحشان صلوات.