گوشی تلفن زنگ میخورد، بر میدارم سید مسعود است از رفقای طلبه
با نگرانی میگوید:حاجی! شنیدم طلبه ای را در تهرانپارس با قمه زده اند
خبر داری؟ باورم نمیشود، یعنی دوباره! میگویم چند روزی است به اینترنت
دسترسی ندارم اگر خبری باشد حتما در سایتها میزنند. با نگرانی خداحافظی
میکنیم.
شب در اخبار می بینم، بازهم طلبه ای مضروب و مجروح شده و به بیمارستان
منتقلش کرده اند و جالب اینکه اینبار هم به خاطر امر به معروف و نهی از منکر
فریضه الهی...!
خدایا! در این شهر چه خبر شده؟ آیا امنیت از قشر روحانی و طلبه رخت بر بسته؟
چه کسی باید پاسخگو باشد؟ مقصر کیست؟
تا حرف هم بزنیم خواهند گفت: مملکت که دست شماهاست!!؟
این چه جور دست ما بودن است که هرکس هر بلایی خواست سرمان میاورد؟
دیگر خودمان هم شوخی دوران طلبگی را باورمان شده که انسانها دو دسته اند
یا آدمند یا طلبه!!؟
براستی اگر این جراحتها(روحی و جسمی) به یک قشر و صنف دیگری برخورد
میکرد آنهم مکرر! باز هم آب از آب تکان نمی خورد؟
اگر خدای ناکرده! یکی از پرسنل خدوم انتظامی را در تهران کاردی میکردند
الان ناجای محترم حداقل! هوشیارباش نمیزد؟
اگر زبانم لال! به یکی از قضات محترم سوء قصد می شد الان قوه قهار قضاییه
ساکت می نشست؟
اگر چشمم کور! به یکی از آقازاده های نازنین! چشم غره ای رفته بودند الان
فریاد وا نظاما!! از بعضیها بلند نبود؟
اگر گوش شیطان کر! به یکی از خبرنگاران عزیز اهانت شده بود الان ارباب
جراید و رسانه ها ولوله و غوغا نبود؟
اگر هفت قرآن به میان! به یکی از نمایندگان خدمتگزار مجلس نازکتر از گل
گفته بودند الان مجلس یکپارچه شور و هیجان داد خواهی سر نمی داد؟
اگر به یک پزشک... اگر به یک هنرمند... اگر به یک ورزشکار... اگر... اگر...
پس چرا؟
فقط طلبه هایی که بر اساس احساس وظیفه شرعی، واجب زمین مانده
الهی را احیاء کرده و از دین و شرف و ناموس مردم دفاع کرده اند به
وحشیانه ترین شکل مضروب و مجروح میشوند و آب هم از آب تکان نمی خورد.
چون طلبه جزو هیچ صنفی نیست؟ چون یاد گرفته است که از حقش
بگذرد تا ارزشها بماند؟ چون زیر بیرق هیچ حزب و گروهی سینه نمیزند
جز ولایت؟ چون لذت بهره مندی از مادیات دنیا را با عزت و حریت طلبگی اش
عوض نکرده؟ چون از امنیت و سلامت و آسایش خود و خانواده اش گذشته
تا شرافت و ارزشهای جامعه پایمال نشود؟
آری
ما درس آموخته مکتب امامی هستیم که در عین داشتن قدرت و حکومت،
اول مظلوم عالم بود.
ما شاگردان و پیروان رهبری هستیم که در عین اقتدار، مظلومانه به مولایش
اقتدا کرده و اینرا همه ملت شاهدند که راز محبوب القلوب بودنش نیز همین است.
اما آنانکه مسئولند بدانند!
غیر از قیامت کبری که باید پاسخگوی اهمال ها و سستی ها و خیانتها باشند
در همین دنیا نیز اگر عوامل زمینه ساز و زمینه های این پلشتی ها را از بین
نبرند و اگر با مجرمین و متجریان و متجاوزان به حقوق مردم و حدود الهی
برخورد شایسته و در خور نکنند دیر یا زود این جرقه های نا امنی شعله ای
خواهد شد که دامان خیلی ها را بسوزاند.
از مکافات عمل غافل مشو... .
