آخرین ماه سال دارد به پایان میرسد. آخرین هفته هم رسید و بزودی میرود
آخرین ساعات و دقایق و لحظات هم به سرعت میروند... اما
آخرین ماه، آخرین قمر، آخرین تیر ترکش خدا، آخرین بازمانده،
باقی مانده خدا... بقیة الله!! آه...
آسمان غرق خیال است کجایی آقا! آخرین هفته سال است کجایی آقا!
یک نفس عاشق اگر بود زمین میفهمید عاشقی بی تو محال است کجایی آقا!
...و من مسافر شدم
نه زائر شدم، پناهنده شدم، ناله شدم، اشک شدم، مجنون شدم
نه لیلی شدم... وا‍‍‍‍ژه ای ندارم برای بیان این گزارش.
جای همه عاشقان اهل بیت (ع) خالی، جای شهیدان عشق خالی.
استادی در ایوان طلای حضرت امیرالمو منین (ع) به یادگار در گوشم
نجوا کرد: این آقا به کسی بدهکار نمی ماند و من اینرا با تمام وجودم
دیدم که این خانواده چقدر خوب و با شرافت و کرامت دستگیری و
بنده نوازی میکنند. و این است علت این عطش بی انتها که هرچه
از این چشمه مینوشی اشتیاقت نه، شعله ات بیشتر می شود و
چه لذتی دارد این سوختن در آتش محبت
هنوز مات حضورم به محضرت هستم
دوباره در طلب وصل دیگرت هستم 
نسیمی جانفزا می آید بوی کرببلا می آید
چون بزودی عازم سفر عتبات عالیات هستم و دعا گوی
همه عزیزان،طلب حلالیت از تمام دوستان اعم از حقیقی
و سایبری دارم، از خدا میخواهم داغ زیارت کربلای ارباب
به دل هیچیک از دوستداران اهل بیت [ع] نماند.
از معصوم [ع] روایت است که اگر مردم میدانستند در
زیارت حسین [ع] چه چیزی از ثواب و اجر نهفته است
از شوق زیارت می مردند.
اللهم اجعلنی عندک وجیها بالحسین علیه السلام فی الدنیا و الاخره.
